5 کاربرد مولتی متر دیجیتال

مولتی متر دیجیتال ابزاری ضروری برای آزمایش ، تشخیص و عیب یابی مدارهای الکتریکی ، اجزا و دستگاه ها است. اولین مولتی متر دیجیتال در اواخر دهه 1970 معرفی شد و بسیار دقیق تر و قابل اعتمادتر از مولتی متر های آنالوگ قدیمی سوزنی است. در درجه اول برای اندازه گیری ولتاژ (ولت) ، جریان (آمپر) و مقاومت (اهم) استفاده می شود. اما این فقط چند کار اولیه ای است که این ابزار شگفت آور مفید می تواند انجام دهد.
در زیر 5 کاربرد مولتی متر دیجیتال آورده شده است. توجه داشته باشید که دستورالعمل های ارائه شده در اینجا برای اکثر مولتی متر ها قابل اجرا است. با این حال ، روش های دقیق و نحوه خواندن صفحه ممکن است بر اساس ویژگی ها و عملکردهای دستگاه خاص شما کمی متفاوت باشد.

1- تست باتری ها

یک باتری تازه کمی بیشتر از ولتاژ نامی خود تولید می کند (برای این باتری 1.5 ولت). توجه داشته باشید که این یک  مولتی متر با دو پراب جداگانه است: یکی برای ولت جریان متناوب و دیگری برای جریان مستقیم

شروع با ساده ترین و ابتدایی ترین تست. از حالت ولتاژ مولتی متر خود برای بررسی میزان خروجی باتری استفاده کنید. ابتدا پروب مشکی مولتی متر را به جک مشخص شده متصل کنید - COM (رایج). پروب قرمز را به جک برچسب Volts یا + V وارد کنید (در کنار V ، ممکن است نمادی را ببینید که شبیه به نعل اسب وارونه است ، در عرض یک دقیقه به آن می رسیم). اکثر مولتی مترهای مدرن با تنظیم کد رنگی جک ها ، این تنظیمات را کاملاً بی خطر می کنند. پروب مشکی مشترک به جک سیاه متصل می شود. پراب قرمز در جک قرمز متصل می شود. اکنون کلید چرخشی (شماره گیری) را به ولت DC تبدیل کنید. زیرا باتری ها جریان مستقیم (DC) و نه جریان متناوب (AC) را تأمین می کنند.

2- آزمایش پریزهای برق

خوانش ولتاژ از یک پریز در یک خانه مدرن از 220 ولت تا کمی بیش از 220 ولت متفاوت خواهد بود. به دلیل احتمال انجام شوک الکتریکی در انجام این تست ، احتیاط زیادی انجام دهید.
در اینجا چگونگی تعیین ولتاژ صحیح پریزهای خانه شما ارائه می شود که در بیشتر خانه های مدرن 220 ولت است. پروب سیاه را به جک COM سیاه و سفید و پروب قرمز را به جک ولت قرمز وصل کنید. سپس کلید چرخشی را به ولتاژ AC (Vac) بچرخانید که با یک خط موج دار روی صفحه نشان داده می شود.

نوک پروب قرمز را به داخل دو شکاف عمودی کوتاه تر خروجی فشار دهید. پروب سیاه را در شکاف بلندتر قرار دهید (خنثی). بازخوانی را در صفحه نمایش مولتی متر بررسی کنید. یک خروجی با عملکرد مناسب باید 110 تا 120 ولت تولید کند. بعد ، پروب سیاه را از خروجی خارج کنید - پروب قرمز را در جای خود بگذارید و پروب سیاه را در پین کوچک و گرد (زمین) زیر دو شکاف قرار دهید. قرائت باید ثابت بماند. اگر اینگونه نباشد ، پریزها به طور نامناسب سیم کشی می شود یا شاید اتصال زمین از بین رفته باشد در این صورت با برقکار تماس بگیرید.

نوک پروب قرمز را در مقابل ترمینال مثبت باتری (+) به سمت بیرون و پروب سیاه را در مقابل ترمینال منفی (-) به سمت داخل نگه دارید. ولتاژ باتری در صفحه نمایش مولتی متر خوانده می شود. به عنوان مثال ، یک باتری قلمی AA کاملاً شارژ باید حداقل 1.5 ولت داشته باشد. و می توانید از مولتی متر خود برای آزمایش تقریباً هر باتری از AAA گرفته تا باتری ماشین استفاده کنید.

توجه داشته باشید که روش فوق فقط ولتاژ را آزمایش می کند نه توانایی باتری برای تأمین جریان تحت بار. این تست به شما ایده تقریبی از خوب بودن شارژ باتری یا شارژ شدن آن را می دهد.

3- تست سوئیچ دیواری

چراغ سقفی معیوب دارید؟ در اینجا دلیل اینکه مشکل از سوئیچ آن است یا نه را بررسی می کنیم. ابتدا برق سوئیچ را خاموش کرده ، صفحه درپوش را برداشته و کلید را از سیم های آن باز کنید. قبل از قطع سیم ها ، آنها را برچسب بزنید یا با تلفن خود عکس بگیرید تا اطمینان حاصل کنید که دوباره آنها را به درستی وصل می کنید. پیچ های ترمینال سوییچ را باز کنید ، سیم ها را از آنها جدا کنید و سوئیچ را بردارید.

شماره گیر مولتی متر را به تنظیم اهم بچرخانید. محدوده مقاومت را روی X1 تنظیم کنید. اگر مولتی متر شما دارای دامنه خودکار است از این مرحله صرف نظر کنید (اگر صفحه را به تنظیم ولت AC (Vac) بچرخانید ، می توانید بگویید که یک مولتی متر خودکار دارید) ، کلمه "خودکار" در صفحه ظاهر می شود). پروب سیاه را به جک COM و پروب قرمز را به جک قرمز V وصل کنید.
برای تست سوئیچ تک قطبی (ساده ترین نوع ؛ دارای دو پیچ برنجی و یک پیچ سبز). سوئیچ را به وضعیت خاموش بچرخانید. اکنون پروب های مولتی متر را به ترمینال های پیچ برنجی کنار سوییچ لمس کنید - مهم نیست که کدام پروب کدام پیچ را لمس می کند.

با خاموش بودن سوئیچ ، باید مقدار O.L را بدست آورید (همچنین ممکن است قرائت های دیگر مانند 99999 یا نمادی مانند این I یا حتی این: L) را نیز بدست آورید. این به معنی Over Load یا Over Limit است. مقاومت آنقدر زیاد است که قابل اندازه گیری نیست. در ابتدا به نظر نمی رسد این منطقی باشد (شما فکر می کنید این مولتی متر صفر اهم را می خواند) ، اما مولتی متر به شما می گوید وقتی هیچ کنتاکت داخلی در داخل سوئیچ لمس نمی شود ، مقاومت در برابر کنتاکت های باز آنقدر زیاد است که مولتی متر نمی تواند آن را بخواند. اکنون سوئیچ را روشن کرده و مولتی متر باید کمتر از یک اهم خوانده شود. اگر اینگونه نباشد ، سوئیچ معیوب است و باید تعویض شود.

یک آزمایش ساده دیگر چرخاندن صفحه مولتی متر به موقعیت برای تداوم است. این به معنای مسیر الکتریکی مداوم است. نماد تداوم در مولتی متر یک شکل نویز است که نشانگر امواج نویز است که از یک نقطه به بیرون تابیده می شوند. مولتی متر را از طریق کنتاکت های سوئیچ متصل کرده و سوئیچ را بالا و پایین کنید. سوئیچ در صورتی که مولتی متر در حالت روشن بوق بزند خوب است. اگر سوئیچ با باند برگشتن سوئیچ به حالت روشن ، سوئیچ خراب باشد.

4- تست سیم های اکتنشن
به خوانش O.L توجه کنید. اگر روی صفحه مولتی متر شکل اهم نیست. با لمس پروب یک متری به خروجی زمین و لمس پروب دیگر به پلاستیک ، مولتی متر شرایطی را توصیف می کند که مقاومت در آن بسیار زیاد است و قادر به خوانش آن نیست. کتابچه راهنمای مولتی متر خود را بررسی کنید که آیا مولتی متر در هنگام خوانش خارج از حد ، بیش از حد یا اهم بی نهایت نشان می دهد.

استفاده از مولتی متر برای آزمایش گاه به گاه ، سیم های الحاقی قدیمی هوشمند است زیرا سیم های آسیب دیده می توانند شما را دچار برق گرفتگی کنند یا آتش سوزی ایجاد کنند. با جدا کردن سیم برق از دیوار و چرخاندن صفحه مولتی متر به تنظیم اهم شروع کنید.
برای آزمایش زمین سیم ، پروب قرمز را به سوراخ کوچک انتهای مادگی فشار دهید. سپس پروب سیاه را به شاخک گرد (زمینی) بیرون زده از انتهای نری لمس کنید. یک مدار پیوسته که از این دو انتها اندازه گیری می شود مقاومت 8 اهم یا حتی کمتر خواهد داشت. اکنون ، پروب قرمز را به هر یک از شاخه های صاف انتهای نری لمس کنید تا از خواندن O.L اطمینان حاصل کنید. وقتی سیم به این شکل تحلیل می شود باید یک مدار باز وجود داشته باشد. هیچ ارتباطی بین سیم اتصال دهنده پایه زمین و هر دو سیم دیگر در داخل سیم وجود ندارد.
بعد ، پروب قرمز را در شکاف کوتاه تر (HOT)انتهای مادگی قرار دهید. پروب سیاه را به شاخه تخت باریک انتهای نری لمس کنید. پیوستگی الکتریکی از طریق بند ناف مقاومت 8 اهم یا کمتر خواهد داشت. سپس پروب سیاه را به یک شاخه تخت پهن و سپس یک شاخه گرد لمس کنید ، مولتی متر نباید هیچ تداوم و O.L نشان دهد. برای خوانش در این دو موقعیت.
سرانجام ، پروب قرمز را برداشته و به شکاف بلندتر (خنثی) انتهای آن فشار دهید. پراب مشکی را برداشته و شاخه تخت پهن را لمس کنید. پیوستگی مقاومت 0.8 اهم یا کمتر خواهد داشت. پروب سیاه را به شاخه باریک و سپس شاخه گرد را برای یک O.L لمس کنید.
پس از اینکه مطمئن شدید که اتصال کوتاه وجود ندارد ، تست ولتاژ را انجام دهید. سیم را به پریز برق وصل کنید و صفحه مولتی متر را به ولتاژ AC بچرخانید. پروب سیاه را در پین گرد انتهای مادگی آن قرار داده و پروب قرمز را به شکاف باریک فشار دهید. باید قرائت نزدیک به 120 ولت را دریافت کنید. اکنون پروب قرمز را به شکاف بلندتر (خنثی) منتقل کنید تا قرائت حدود 1 میلی ولت را تأیید کنید (ولتاژ ناچیزی بین زمین خروجی و خنثی و زمین بند ناف و خنثی وجود دارد).
پروب قرمز را در شکاف طولانی تر بگذارید و پروب سیاه را به شکاف کوتاه تر منتقل کنید تا ولتاژ حدود 120 ولت را بدست آورد ، تأیید می کند که سیم اتصالات درست است.

5- خوانش دما

علاوه بر تمام قابلیت های شگفت انگیز آزمایش الکتریکی ، اکثر مولتی مترهای مدرن می توانند دما را نیز اندازه گیری کنند. به سادگی شماره گیر مولتی متر را به حالت دما بچرخانید ، سپس دکمه انتخاب را فشار دهید تا بین فارنهایت و سانتیگراد جابجا شود.
برای خوانش دمای هوا ترموکوپل را به مولتی متر وصل کنید یا پروب دما را برای گرفتن دمای مایعات ، ژل ها یا ردیابی دمای سطح خشک کن گاز وارد کنید. می توانید چرخه دمای دستگاه را بدون دست زدن به آن مشاهده کنید.

عیب یابی فیوز

فیوزی که خراب شده و آسیب دیده می تواند خیلی آزار دهنده باشد ، اما در واقع فیوز ها از آسیب الکتریکی و آتش سوزی جلوگیری می کنند. خوشبختانه فیوزها ارزان قیمت هستند و جایگزین کردن آنها بسیار آسان است. اگر سیستم برق خانه یا اتومبیل شما دچار مشکل شده است ، باید بتوانید فیوزها را به سادگی فقط با دیدن آنها بررسی کنید. به داخل فیوز مورد نظر نگاه کنید تا علائم سوختگی ، سیاه شدن یا رشته سیم های شکسته داشته باشد. اگر علائم واضحی را مشاهده نمی کنید ، می توانید از مولتی متر استفاده کنید تا متوجه بشوید فیوز به درستی کار می کند یا نه!

عیب یابی جعبه فیوز خانه1- به دنبال جعبه فیوز در زیرزمین یا گاراژ خود باشید. جعبه فلزی را بررسی کنید. در داخل بسیاری از فیوزهای شیشه ای را مشاهده می کنید که به پریزها پیچ می شوند. به طور معمول ، جعبه های فیوز در زیرزمین ، گاراژها ، اتاق های لباسشویی و یا ورودی منزل قرار دارند.

اگر در یافتن جعبه فیوز خود مشکلی دارید ، کنتور برق خارج از خانه خود را بررسی کنید. سعی کنید سیم را با متر اندازه گیری کنید. جعبه های فیوز و قطع کننده های مدار معمولاً در نزدیکی محل ورود برق به خانه قرار دارند.

 خانه های قدیمی دارای فیوزهای شیشه ای هستند که شبیه لامپ هستند. هنگامی که فیوزها در حالت چشمک زن هستند ، باید تعویض شوند. از طرف دیگر ، خانه های جدید دارای جایگزین کننده مدار هستند که فقط باید آنها را تنظیم کنید.

2- برق را قطع کرده و قطعاتی در مدار که خراب شده را از برق بکشید. در بالای پنل به دنبال یک سوئیچ بزرگ بگردید و آن را از "روشن" به "خاموش" تغییر دهید. علاوه بر خاموش کردن برق اصلی ، وسایلی را که فیوز در هنگام اتصال برق در مقابل سوختن و آتش گرفتن از آن ها محافظت را خاموش کنید و از برق جدا کنید. به این ترتیب ، وقتی برق را روشن می کنید ، آنها از فیوز تعویض شده تغذیه خواهند کرد.

اگر کلید اصلی وجود ندارد ، باید در بالای پنل یک بلوک بزرگ مشاهده کنید. آن را بیرون بیاورید و برچسب های "روشن" و "خاموش" را بررسی کنید. اگر برچسب گذاری شده است ، آن را دوباره با سمت "خاموش" رو به بالا قرار دهید. اگر برچسبی وجود ندارد ، در حالی که فیوز معیوب شده را تعویض می کنید ، بلوک را کنار بگذارید.

3- فیوزها را از نظر شیشه های زغال شده یا رشته های شکسته بررسی کنید. ببینید آیا در داخل صفحه پانل نمودار برچسبی وجود دارد یا خیر. اگر خوش شانس باشید ، می توانید در اتاقی که برق آن خاموش شده است بگردید و فیوز مربوطه را ردیابی کنید. آن فیوز را در خلاف جهت عقربه ساعت بچرخانید ، آن را از سوکت بیرون بیاورید و داخل شیشه را به دنبال لکه های سیاه یا سیم رشته ای شکسته نگاه کنید.

اگر جعبه فیوز شما فاقد برچسب است ، هر فیوز را به صورت جداگانه از نظر علائم سوخته یا رشته های شکسته بررسی کنید. پس از یافتن موردی که معیوب است ، آن را برچسب بزنید! اگر هر بار که فیوزهای خود را تعویض می کنید برچسب بزنید ، در نهایت نمودار کامل جعبه را در اختیار خواهید داشت.

4- فیوز معیوب شده را با یک فیوز دیگر با همان رنج جریان عوض کنید. به دنبال یک عدد روی فیوز باشید که نشان دهنده میزان آمپر آن باشد. شماره را یادداشت کنید یا فیوز معیوب شده را با خود به فروشگاه سخت افزار ببرید تا مطابقت یکسانی داشته باشید. سپس ، فیوز خریداری شده را به برق متصل کرده و در جهت عقربه های ساعت بچرخانید تا در جای خود قفل شود.

درجه بندی فیوزها بسته به کشور متفاوت است ، اما آمپراژهای معمول شامل 15 ، 20 و 30 است.

هشدار ایمنی: هرگز از فیوز با آمپر بالاتر استفاده نکنید. نصب فیوز اشتباه می تواند باعث صدمه الکتریکی یا آتش سوزی شود.

5- برای تست فیوز جدید ، برق را دوباره روشن کنید. هنگامی که فیوز را وصل کردید ، دوباره بررسی کنید تا تمام دستگاه های الکتریکی خود را از مدار خراب جدا کنید. وقتی آماده شدید ، سوئیچ اصلی فیوز را بچرخانید یا بلوک اصلی را دوباره وارد کنید تا برق به مدار برگردد. سپس مدار را با بررسی چراغ ها یا اتصال دستگاه های الکترونیکی خود آزمایش کنید.

 اگر بعد از تعویض فیوز هنوز وسایل الکترونیکی شما کار نمی کنند ، برق اصلی را خاموش کرده و مطمئن شوید فیوز کاملاً وصل است.

 اگر فیوز به زودی پس از تعویض مجدداً دچار خرابی شد ، ممکن است به این دلیل باشد که شما از دستگاه های الکتریکی زیادی استفاده می کنید که مدار قادر به کنترل آن نیست. سعی کنید از دستگاه های کمتری استفاده کنید یا لوازم خانگی غیر ضروری را از برق جدا کنید.

 اگر هنوز مشکل را پیدا نکردید ، با یک برقکار با تجربه تماس بگیرید. این می تواند به این معنی باشد که سیم کشی خانه شما خراب است.

نصب کنتاکتور

نصب کنتاکتور چگونه است ؟

بسیاری از تجهیزات بزرگ مستقیماً از خطوط فشار قوی تأمین می شوند. این خطوط در اکثر خانه ها بسیار فراتر از استاندارد برق 120 ولت است. 240 ولت AC و 480 ولت AC معمولاً برای این تجهیزات بزرگ مانند موتورها ، ماشین آلات صنعتی و وسایل بزرگ خانگی مانند واشر و خشک کن استفاده می شود. این ولتاژها باید از ولتاژ متناوب 120 ولت به صورت الکتریکی جدا شوند. برای ایجاد این جداسازی از کنتاکتور ها استفاده می شود(کنتاکتور چیست). کنتاکتورها از انرژی استاندارد 120 ولت برای انرژی دادن به یک سیم پیچ مغناطیسی استفاده می کنند ، که باعث بسته شدن مجموعه ای ازکنتاکت های داخلی و تأمین توان بالاتر تجهیزات می شود. برای یادگیری نحوه سیم کشی کنتاکتور از این نکات استفاده کنید.

1- بعد از خرید کنتاکتور اطمینان حاصل کنید که کنتاکت های کنتاکتور هم در ولتاژ و هم در جریان درجه بندی شده اند تا بار مورد انتظار را که توسط تجهیزات مورد نیاز مورد نیاز است تحمل کند. شما می توانید کنتاکتور دورمن اسمیت که یکی از قدیمی ترین و حرفه ای ترین شرکت ها در تولید تجهیزات تابلوئی می باشد را با بهترین قیمت و کیفیت و خدمات پس از فروش از شرکت اینستروسنتر نماینده رسمی محصولات دورمن اسمیت در ایران خریداری نمائید.

2- اطلاعات تولید کننده کنتاکتور را مطالعه کنید. اطلاعات سازنده 2 پایه ورودی را برای کنترل ولتاژ 120 ولت مشخص می کند. ممکن است 2 یا چند مجموعه از کنتاکت های خروجی مشخص شده باشد. این کنتاکت ها ممکن است روی برچسب به صورت معمول باز (NO) و به طور معمول بسته (NC) نشان داده شوند. همچنین ممکن است این کنتاکت به صورت رسم یک خط از 1 کنتاکت ختم شده به یک نقطه (کنتاکت NC) و یک خط دیگر از یک کنتاکت دیگر که نزدیک به نقطه است نشان داده شود ، اما نقطه (کنتاکت NO) را لمس نمی کند.

3- کنتاکت خروجی کمکی را بررسی کنید. برخی از کنتاکتورها یک کنتاکت خروجی کمکی را به عنوان سیگنالی به قسمت جدا شده مدار ارائه می دهند که به کنتاکتور انرژی داده شده است. این کنتاکت کمکی در ولتاژ بالاتر درجه بندی نمی شود. در عوض ، باید 120 ولت جریان متناوب باشد.

4- سیم ها را مسیریابی کنید. برق تمام سیم ها را قطع کنید. تمام سیم های ورودی و خروجی را به کنتاکتور وصل کنید. این سیم ها باید در اطلاعات سازنده درجه بندی شوند. قبل از برش سیم توسط سیم چین اطمینان حاصل کنید سیم ها به اندازه کافی بلند باشند تا به کنتاکت مورد نظر برسد. سیم چین مناسب را در فروشگاه های سخت افزار و فروشگاه های لوازم الکتریکی تهیه کنید.

5- سیم ها را ببندید. از نوارهای سیمی استفاده کنید تا از انتهای هر سیم نیم اینچ (13 میلی متر) باریک شود. اگر سیم رشته ای است ، سیم در معرض دید را بچرخانید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ رشته ای آویزان نیست. رشته های لخت ممکن است ناخواسته با قطعه ای از تجهیزات کنتاکت داشته باشند و باعث آسیب شوند.

6- ورودی ها و کنتاکت های کمکی را به سیم ها متصل کنید. با استفاده از یک پیچ گوشتی پیچ های نگهدارنده در بلوک های کنتاکت سیم ها را باز کنید. سیم ها را فقط تا آنجا وارد کنید که هیچ عایقی به منطقه کنتاکت بلوک وارد نشود. اطمینان حاصل کنید که هیچ رشته ای از بلوک کنتاکت خارج نشده است. پیچ های بلوک های کنتاکت را محکم کنید.

7- برق کنتاکتور را قطع کنید. ولتاژ کنترل را روی ورودی اعمال کنید. گوش دهید تا کنتاکتور شروع به کار کند تا کلیک کند. برق کنتاکتور را از برق خارج کنید.

8- خروجی ها را وصل کنید. پس از شل شدن پیچ بلوک ، انتهای برداشته شده هر سیم را در بلوک کنتاکت مناسب قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که هیچ رشته سیم از بلوک های کنتاکت خارج نشده است. پیچ بلوک های کنتاکت را محکم کنید.

کنتاکتور دورمن اسمیت

کنتاکتورهای برند دورمن اسمیت انگلستان، کلیدهای الکترومغناطیسی می باشند که یکی از مهم ترین اجزای مدارهای قدرت و فرمان را تشکیل می دهند. کلید الکترومغناطیس، قطع و وصل کننده ی مدارات قدرت می باشد که برای تحریک و انجام کار، از نیروی الکتریکی و مغناطیسی یا خاصیت آهنربایی بهره می برد.

کلیدهای مختلف در صنعت برق توسط نیروی محرک دستی، مدارات قدرت را قطع و وصل می کنند، در صورتی که کنتاکتور این عمل را توسط نیروی الکتریکی یا همان مدار فرمان انجام دهد. به عبارت دیگر، کنتاکتور واسطی بین مدار قدرت و فرمان می باشد.

کنتاکتورهای دورمن اسمیت انگلستان، دارای رنج جریان نامی 9 تا 780 آمپر می باشند و توان نامی این کنتاکتورها در رنج 4 تا 425 کیلووات می باشد و این کنتاکتورها مطابق استاندارد IEC 60947-1,IEC 60947-4 and VDE-0660 هستند.

فلومتر چیست ؟

تعریف فلومتر چیست ؟

فلومتر Flow Meter (یا جریان سنج) ابزاری است که برای اندازه گیری میزان جریان خطی ، غیرخطی ، حجمی یا جرمی یک مایع یا یک گاز استفاده می شود. هنگام انتخاب فلومتر ، باید عوامل نامحسوس مانند آشنایی پرسنل کارخانه ، تجربه آنها از کالیبراسیون و نگهداری ، در دسترس بودن قطعات یدکی و میانگین زمان بین تاریخ خرابی و غیره را در محل کارخانه خاص در نظر گرفت. همچنین توصیه می شود که هزینه نصب فقط پس از انجام این مراحل محاسبه شود.

یکی از رایج ترین اشتباهات اندازه گیری جریان ، تغییر این توالی است: به جای انتخاب سنسوری که عملکرد درستی داشته باشد ، سعی در توجیه استفاده از دستگاه وجود دارد زیرا هزینه کمتری دارد. این خریدهای "ارزان" می توانند پر هزینه ترین نصب باشند. این صفحه به شما کمک می کند تا فلومتر ها را بهتر درک کنید ، اما اگر چالش های خاصی برای اندازه گیری جریان دارید می توانید در هر زمان با مهندسان ما صحبت کنید.

اولین قدم ها برای انتخاب فلومتر مناسب

اساس انتخاب خوب فلومتر درک صحیحی از نیازهای برنامه خاص است. بنابراین ، باید زمان صرف ارزیابی کامل ماهیت سیال فرآیند و نصب کلی شود.
اولین قدم در انتخاب سنسور جریان تعیین این است که آیا اطلاعات دبی باید مداوم باشد یا کل باشد و آیا این اطلاعات به صورت محلی یا از راه دور مورد نیاز است. اگر از راه دور باشد ، انتقال باید آنالوگ ، دیجیتال یا مشترک باشد؟ و ، اگر به اشتراک گذاشته شود ، فرکانس مورد نیاز (حداقل) به روزرسانی اطلاعات چیست؟ پس از پاسخ به این سوالات ، باید ارزیابی خصوصیات و خصوصیات جریان سیال فرآیند و لوله کشی که حسگر جریان را در خود جای می دهد ، انجام شود.

مشخصات سیال و جریان فلومتر

سیال و فشار داده شده از آن ، دما ، افت فشار مجاز ، چگالی (یا وزن مخصوص) ، رسانایی ، ویسکوزیته (نیوتنی یا نه؟) و فشار بخار در حداکثر دمای کار ذکر شده است ، همراه با نشانه ای از چگونگی این خواص متفاوت یا تعامل علاوه بر این ، کلیه اطلاعات ایمنی یا سمی باید همراه با اطلاعات دقیق در مورد ترکیب مایعات ، وجود حباب ها ، مواد جامد (ساینده یا نرم ، اندازه ذرات ، الیاف) ، تمایل به پوشش و کیفیت انتقال نور (مات ، نیمه شفاف) ارائه شود. یا شفاف؟)

محدوده فشار و دما فلومتر

مقادیر حداقل و حداکثر فشار و دما پیش بینی شده باید علاوه بر مقادیر عملیاتی عادی هنگام انتخاب فلومتر ها نیز داده شود. این که آیا جریان می تواند معکوس شود ، چه این که همیشه لوله را پر نمی کند ، چه می تواند جریان اسلاگ ایجاد شود (جامدات هوا - مایع) ، آیا هوادهی یا تپش احتمال دارد ، آیا تغییرات دمایی ناگهانی ایجاد می شود ، یا اینکه در هنگام تمیز کردن و احتیاط های ویژه لازم است ، این حقایق نیز باید بیان شود.

منطقه لوله گذاری و نصب فلومتر

در مورد لوله کشی و منطقه ای که قرار است فلومتر ها قرار داشته باشد ، در نظر بگیرید: جهت لوله گذاری ، جهت آن (جلوگیری از جریان رو به پایین در کاربردهای مایع) ، اندازه ، مواد ، برنامه ، درجه فشار فلنج ، قابلیت دسترسی ، چرخش های بالا یا پایین دست ، دریچه ها ، تنظیم کننده ها و طول های موجود در لوله های مستقیم. مهندس تعیین کننده باید بداند که آیا میدان های لرزش یا مغناطیسی در منطقه وجود دارد یا امکان پذیر است ، آیا برق الکتریکی یا پنوماتیک در دسترس است ، آیا منطقه برای خطرات انفجار طبقه بندی شده است یا سایر الزامات خاص دیگر مانند رعایت بهداشت یا تمیز کردن مقررات موجود (CIP).

میزان جریان و دقت فلومتر

مرحله بعدی تعیین دامنه فلومتر مورد نیاز با شناسایی حداقل و حداکثر جریان (حجمی یا جرمی) است که اندازه گیری خواهد شد. پس از آن ، دقت اندازه گیری جریان مورد نیاز تعیین می شود. به طور معمول دقت در درصد قرائت واقعی (AR) ، در درصد دهانه کالیبره شده (CS) یا در درصد واحدهای مقیاس کامل (FS) مشخص می شود. الزامات دقت باید حداقل در دبی حداقل ، نرمال و حداکثر بیان شود. تا زمانی که این الزامات را ندانید ، عملکرد فلومتر شما ممکن است در محدوده کامل آن قابل قبول نباشد.

در کاربردهایی که محصولات بر اساس خوانش یک فلومتر فروخته یا خریداری می شوند ، دقت مطلق بسیار مهم است. در کاربردهای دیگر ، تکرار پذیری ممکن است مهمتر از دقت مطلق باشد. بنابراین ، توصیه می شود به طور جداگانه صحت و تکرار مورد نیاز هر برنامه را تعیین کنید و هر دو را در مشخصات ذکر کنید.

وقتی دقت یک فلومتر در٪ CS یا٪ FS واحد بیان شود ، با افت دبی اندازه گیری شده خطای مطلق آن افزایش می یابد. اگر خطای کنتور در٪ AR بیان شود ، خطا به صورت مطلق در جریان های کم یا زیاد همان ثابت می ماند. از آنجا که مقیاس کامل (FS) همیشه مقداری بزرگتر از دهانه کالیبره شده (CS) است ، یک سنسور با عملکرد FS٪ همیشه خطای بزرگتری نسبت به یک٪ با مشخصات٪ CS مشابه دارد. بنابراین ، برای مقایسه منصفانه همه پیشنهادات ، توصیه می شود تمام عبارات خطای نقل شده را به همان٪ AR واحد تبدیل کنید.
در مشخصات دما سنجی که به خوبی آماده شده باشد ، تمام عبارات صحت به٪ AR واحدهای یکنواخت تبدیل می شوند و این٪ نیازهای AR به صورت جداگانه برای حداقل ، نرمال و حداکثر جریان مشخص می شوند. در کلیه مشخصات و پیشنهادات فلومتر باید دقت و تکرارپذیری فلومتر در حداقل ، عادی و حداکثر جریان مشخص شود.

دقت در مقابل تکرارپذیری در فلومتر

اگر می توان عملکرد اندازه گیری قابل قبولی را از دو دسته مختلف فلومتر دریافت کرد و یکی فاقد قطعات متحرک ، یکی را بدون قطعات متحرک انتخاب کنید. قطعات متحرک نه تنها به دلایل آشکار سایش ، روانکاری و حساسیت به روکش ، منبع بالقوه ای از مشکلات هستند ، بلکه به این دلیل که قطعات متحرک نیاز به فضاهای خالی دارند که گاهی اوقات "لغزش" را در جریان اندازه گیری شده وارد می کنند. حتی با کنتورهای کاملاً نگهداری شده و کالیبره شده ، این جریان بدون اندازه گیری با تغییر در گرانروی و درجه حرارت سیال متفاوت است. تغییرات دما نیز ابعاد داخلی کنتور را تغییر می دهد و نیاز به جبران دارد.

بعلاوه ، اگر کسی بتواند عملکرد یکسانی را از یک دبی سنج کامل و یک سنسور نقطه به دست آورد ، معمولاً توصیه می شود از فلومتر استفاده کنید. از آنجا که سنسورهای نقطه ای جریان کامل را مشاهده نمی کنند ، فقط در صورتی که به عمقی وارد شوند که سرعت جریان متوسط پروفیل سرعت در سطح لوله است ، دقیق می خوانند. حتی اگر این نقطه در زمان کالیبراسیون با دقت تعیین شود ، احتمالاً بدون تغییر باقی خواهد ماند ، زیرا پروفیل های سرعت با دبی ، گرانروی ، دما و سایر عوامل تغییر می کنند.

واحدهای حجمی یا جرمی در فلومتر

قبل از تعیین فلومتر ، توصیه می شود تعیین کنید که آیا اطلاعات جریان در واحدهای جرمی یا حجمی مفیدتر خواهد بود. هنگام اندازه گیری جریان مواد فشرده ، جریان حجمی بسیار معنی دار نیست مگر اینکه تراکم (و گاهی اوقات نیز ویسکوزیته) ثابت باشد. هنگامی که سرعت (جریان حجمی) مایعات غیرقابل تراکم اندازه گیری می شود ، وجود حباب های معلق باعث خطا می شود. بنابراین ، هوا و گاز باید قبل از رسیدن مایعات به کنتور خارج شوند. در سایر حسگرهای سرعت ، آسترهای لوله می توانند مشکلاتی ایجاد کنند (فلومتر اولتراسونیک) ، یا اگر تعداد رینولدز خیلی کم باشد ممکن است فلومتر متوقف شود (در متر ریزش گرداب ، RD> 20000 مورد نیاز است).

با توجه به این ملاحظات ، فلومتر جرمی گاز ، که به تغییرات چگالی ، فشار و ویسکوزیته حساس نیستند و تحت تأثیر تغییر تعداد رینولدز نیستند ، باید در نظر داشته باشید. همچنین در صنایع شیمیایی دودکش های مختلفی که می توانند جریان را در لوله های نیمه کامل اندازه گیری کنند و می توانند مواد جامد شناور یا قابل حل زیادی را عبور دهند ، مورد استفاده کمتری قرار دارند.

Ph متر چگونه کار می کند؟

اگر رنگ آن صورتی شود ، به نظر من اسیدی است - احتمالاً شما یک بار این عبارت را همراه با نیمه دوم همان قافیه یاد گرفته اید: "و اگر آبی شود ، قلیایی است." اندازه گیری اسیدها و قلیاها (بازها) با کاغذ تورنمنت چیزی است که تقریباً همه در مدرسه یاد می گیرند که چگونه آن را انجام دهند. مقایسه ساده نوار کاغذی مرطوب و رنگ های موجود در نمودار و تشخیص میزان اسیدی یا قلیایی بودن چیزی که مقیاس pH نامیده می شود ، نسبتاً آسان است. اما گاهی اوقات این اندازه گیری بیش از حد خام است. به عنوان مثال ، اگر شما ماهی یکی از مناطق گرمسیری را نگهداری می کنید ، یا نمونه هایی مانند خاک با خاصیت اسیدی یا قلیایی خاص باغبانی می کنید ، ایجاد اشتباه در این شرایط تورم و گرانی منجر به از بین رفتن حیوانات خانگی یا گیاهان شما می شود. به همین دلیل بسیاری از مردم ترجیح می دهند که روی یک اسید سنج خریداری کنند و pH را مستقیماً اندازه گیری کند حال در ادامه به توضیح اینکه PH متر چیست و چگونه کار می کنند؟ می پردازیم بیایید نگاهی دقیق تر بیندازیم!

عکس: تکنسین های بیمارستان نیروی دریایی ایالات متحده نمونه آب را از نظر اسیدیته ، قلیایی بودن و سطح کلر آزمایش می کنند. این اسیدسنج دیجیتال دو کاوشگر پیشرفته توسط هاچ ساخته شده است. می توان آن را به یک کامپیوتر با کابل USB متصل کرد تا داده ها را از حافظه داخلی آن بارگیری کند ، این اسید سنج ها می تواند 500 اندازه گیری را ذخیره کند.

اسیدیته چیست؟

برخی از اسیدها مانند آبلیمو کاملاً بی خطر هستند. بقیه اسیدها پوست شما را می سوزانند و می توانند آسیب دائمی و دردناکی وارد کنند. چگونه می توانید بفهمید کدام یک خطرناک است؟ به سادگی ، با اندازه گیری pH.

اگر به اندازه گیری میزان اسیدیته علاقه دارید و اگر بدانید که قبل از شروع چیست ، به شما کمک می کند! همیشه ما کمترین اطلاعات را داریم که واقعاً اسید یا قلیایی چیست. ما می دانیم که این ماده ای است که می تواند پوست ما را "بسوزاند" (اگرچه این یک سوختگی شیمیایی است ، نه یک گرمازدگی) ، اما این در مورد اسید است. آنچه حتی بیشتر گیج کننده است این است که ما می توانیم با خیال راحت برخی از مواد اسیدی را بخوریم (به عنوان مثال لیمو حاوی اسید سیتریک است) اما برخی دیگر را نمی خوریم (نوشیدن ماده شیمیایی مانند اسید سولفوریک بسیار خطرناک خواهد بود).
اسیدها و قلیاها به سادگی مواد شیمیایی هستند که در آب حل می شوند و یون تشکیل می دهند (اتم های با الکترون زیاد یا خیلی کم). یک اسید در آب حل می شود و یون های هیدروژن با بار مثبت ایجاد می کند (H +) ، با یک اسید قوی یون های هیدروژن بیشتر از یک اسید ضعیف تشکیل می شود. قلیایی (یا باز) در آب حل می شود و یون های هیدروکسید با بار منفی (OH2) تشکیل می شود. باز هم ، قلیاهای قوی تر (که می توانند به اندازه اسیدهای قوی شما را بسوزانند) بیشتر از یون های ضعیف آن یون ها را تشکیل می دهند.

pH چیست؟

مقیاس pH معمولاً از 0 یا 1 تا 14 کشیده می شود. در ادامه با چند مثال روزمره آن را توضیح می دهیم.

pH (همیشه p کوچک ، H بزرگ نوشته می شود) نشانگر تعداد یون های هیدروژن در حجم معینی از آب است. در مورد آنچه که "pH" به معنای واقعی وجود دارد هیچ توافق کاملی وجود ندارد ، اما اکثر مردم آن را به عنوان چیزی مانند "قدرت هیدروژن" یا "پتانسیل هیدروژن" تعریف می کنند. اکنون اینجاست که برای کسانی که ریاضی را دوست ندارند گیج کننده می شود. تعریف مناسبpH این است که منهای لگاریتم فعالیت یون هیدروژن در یک محلول است (یا اگر ترجیح می دهید لگاریتم متقابل فعالیت یون هیدروژن در محلول باشد).
این ساده تر از آن است که به نظر می رسد. بیایید هر بار کمی آن را توضیح دهیم. فرض کنید که در آکواریوم خود مقداری مایعات خرد شده دارید و می خواهید بدانید که آیا برای آن ماهی که می خواهید نگهداری کنید بی خطر است. شما PH متر خود را بر می دارید و آن را درون "آب" قرار می دهید (که در واقع مخلوطی از آب با سایر چیزهای حل شده در آن است). اگر آب بسیار اسیدی باشد ، مقدار زیادی یون هیدروژن فعال و مقدار بسیار کمی یون هیدروکسید وجود خواهد داشت. اگر آب بسیار قلیایی باشد ، عکس این قضیه صادق خواهد بود. اکنون اگر انگشتی پر از آب داشته باشید و PH آن 1 باشد (به طور باورنکردنی ، فوری ، اسیدی ماهی کشنده است) ، یک میلیون بار یون هیدروژن (10 به قدرت 6 ، نوشته شده 106) وجود دارد اگر آب خنثی باشد (نه اسیدی باشد و نه قلیایی) ، با PH 7 نشان داده می شود. این بدان دلیل است که pH 1 به معنای 101 است (که فقط 10 است) و pH 7 به معنای 107 (10 میلیون) است ، بنابراین تقسیم این دو به ما 106 (یک میلیون) می دهد. 10 میلیون میلیون (1013) یون هیدروژن بیشتر از آب بسیار قلیایی و با PH 14 وجود خواهد داشت. آیا می توانید اکنون ببینید که این اعداد مرموزpH از کجا آمده است؟

توضیخ عکس: مقیاس pH مستقیماً به غلظت   در یک محلول مربوط می شود ، اما نه به روشی ساده و خطی. این رابطه همان چیزی است که ما آن را "نمایی منفی" می نامیم: هرچه pH بالاتر باشد (میزان اسیدیته پایین تر باشد) ، یون های هیدروژن کمتر می شود - اما یون های با pH بالا نسبت به pH پایین بسیار کمتر هستند.
فرض کنید ما تصمیم داریم مقیاس اسیدیته را اختراع کنیم و آن را بسیار اسیدی شروع کنیم و آنرا 1 بنامیم. سپس چیزی خنثی بسیار کمتر خواهد بود (یک میلیونم یا 6-10برابر یون هیدروژن) و چیزی قلیایی کمتر خواهد بود (این یکی 10 تریلیونمین ، یا یکی 10 میلیون میلیونی ، یا 13-10برابر). سر و کار داشتن با همه این میلیون ها و میلیارد و تریلیون ها گیج کننده و سرسام آور است ، بنابراین ما فقط یک لگاریتم از تعداد یون های هیدروژن می گیریم و به قدرت ده مورد در هر مورد اشاره می کنیم. به عبارت دیگر ، pH به معنای ساده مشاهده تعداد (احتمالاً بسیار بزرگ) یون های هیدروژن ، گرفتن توان 10 و حذف علامت منفی است. که به ما PH برای اسیدی فوق العاده ، PH برای خنثی 7 و برای قلیایی با PH 14 می دهد. "به شدت قلیایی" روش دیگری برای گفتن باورنکردنی اسیدی ضعیف است.

pH خاک های مریخ را چگونه اندازه گیری می کنید؟ ساده است! شما یک PH متر را در یک کاوشگر فضایی رباتیک می سازید. کاوشگر فضایی Mars Phoenix Lander از این آزمایشگاه کوچک شیمیایی داخلی برای اندازه گیری جنبه های مختلف خاک مریخ ، از جمله اسیدیته و غلظت فلزات استفاده کرد.

اگر از کاغذ تورق استفاده می کنید ، هیچ یک از این ها مهم نیست. ایده اصلی این است که کاغذ در محلول های بین pH 1 و 14 کمی متفاوت است و با مقایسه نتیجه خود با یک نمودار رنگی ، می توانید اسیدیته یا قلیایی بودن آن را بدون نگرانی از تعداد یون های هیدروژن بخوانید. اما pHمتر به نوعی باید غلظت یون های هیدروژن را اندازه گیری کند. چگونه این کار را انجام می دهد؟
یک محلول اسیدی یون های هیدروژن با بار مثبت بیشتری در آن وجود دارد تا یک قلیایی ، بنابراین پتانسیل بیشتری برای تولید جریان الکتریکی در یک وضعیت خاص دارد - به عبارت دیگر ، کمی شبیه به یک باتری است که می تواند ولتاژ بیشتری تولید کند. pH متر از این مزیت استفاده می کند و مانند یک ولت متر کار می کند: ولتاژ (پتانسیل الکتریکی) تولید شده توسط محلول اسیدیته مورد نظر ما را اندازه گیری می کند ، آن را با ولتاژ محلول شناخته شده مقایسه می کند و از اختلاف ولتاژ استفاده می کند ( "اختلاف پتانسیل") بین آنها برای استنباط اختلاف pH.

اسید سنج از چه چیزی ساخته شده است؟

یک اسید سنج معمولی دارای دو جز اساسی است: خود متر ، که می تواند یک سیم پیچ متحرک باشد (یکی با اشاره گر که در برابر مقیاس حرکت می کند) یا یک متر دیجیتال (با صفحه نمایش عددی) ، و یا یک یا دو پروب را وارد محلولی می کنید که آزمایش می کنید. برای اینکه جریان الکتریسیته از طریق چیزی جریان یابد ، باید یک مدار الکتریکی کامل ایجاد کنید. بنابراین ، برای اینکه جریان الکتریسیته از طریق محلول آزمایش جریان یابد ، باید دو الکترود (پایانه های الکتریکی) در آن قرار دهید. اگر pH متر شما دارای دو پروب است (مانند آنچه در عکس بالای این مقاله است) ، هر یک الکترود جداگانه ای است. اگر فقط یک کاوشگر داشته باشید ، هر دو الکترود برای سادگی و راحتی در داخل آن ساخته شده اند.
الکترودها مانند الکترودهای معمولی (قطعات ساده سیم فلزی) نیستند. هر کدام به تنهایی یک مجموعه کوچک شیمیایی هستند. الکترودی که مهمترین کار را انجام می دهد ، که به آن الکترود شیشه ای می گویند ، دارای یک سیم الکتریکی مبتنی بر نقره است که در محلول کلرید پتاسیم معلق است ، درون یک لامپ نازک (یا غشا membrane) ساخته شده از یک لیوان مخصوص حاوی نمک های فلزی است (به طور معمول ترکیبات سدیم و کلسیم). الکترود دیگر الکترود مرجع نامیده می شود و دارای سیم کلرید پتاسیم است که در محلول کلرید پتاسیم معلق است.

ادامه مقاله  در لینک زیر 

Ph متر چگونه کار می کند؟